#Ouderzonden: gula



De vijfde ouderzonde in de reeks van 7 draait rond het thema “gula”, beter gekend als onmatigheid, gulzigheid en vraatzucht.

Wat kan ik als mama nooit aan mijn kinderen weigeren als ze erom vragen? Heel eenvoudig: liefde, knuffels, troost en aandacht. Hebben ze dit nodig, dan kunnen ze altijd bij mij terecht, dag en nacht. Soms is een blik in hun ogen al voldoende om te weten dat er iets scheelt, dat ze mij nodig hebben. Een simpele knuffel, zelfs zonder woorden, kan dan al voldoende zijn. Gewoon laten weten van “hé ik ben er voor je, wat er ook gebeurt, wat er ook is, ik zal altijd van je houden”. Als mama sta ik altijd voor hen klaar en probeer ik hen te helpen waar ik kan. En als ik het antwoord niet weet, dan geef ik dat grif toe, dan zoeken we samen naar een oplossing en dan komen we er wel uit.

Kleine kinderen hebben kleine zorgen, maar deze kunnen in de ogen van een kleintje een groots probleem vormen. Ik laat er hen dan altijd over praten. Alleen al het kunnen vertellen kan hun hartje opluchten en de last voor hen verminderen. Als kind heb ik altijd mijn gevoelens opgekropt, was ik schuchter en werd ik vaak hiervoor gepest. Ik wil niet dat mijn kinderen dit mee maken en ik probeer dan ook om hen hier sterker in te maken. Ik moedig hen aan om voor zichzelf op te komen en hun niet in een hoekje te laten duwen. En als ze mij over een probleem vertellen, dan zal ik hen altijd serieus nemen, hoe pietluttig dat probleempje ook mag zijn, want ik weet dat iets kleins uiteindelijk kan uitgroeien tot een monster dat zich volledig in je greep heeft.
Op materieel vlak ben ik dan wel iets strenger. Als we in de winkel boodschappen doen, dan mogen ze bijvoorbeeld wel een pakje koeken of chips kiezen, maar met 3 pakken moeten ze nu ook weer niet afkomen. En ik moet toegeven dat ik daar de ene dag al wat consequenter in ben dan de andere... Veel hangt af van mijn humeur, mijn vermoeidheid en ook van hun gedrag. Als ze flink zijn, dan geef ik al eens gemakkelijker toe. Maar hé, ik ben ook niet de perfecte moeder, goed genoeg is hier zeker aan de orde. In de opvoeding ga ik intuïtief te werk en luister ik eerder naar mijn hart dan naar mijn verstand.

Qua speeldgoed probeer ik het echt wel in te perken. Moest ik Lotte laten doen, dan staan we iedere dag in de Dreamland, Action of Hema, haar favoriete winkels op dit moment. Dan tovert ze haar mooiste snoetje met puppy oogjes tevoorschijn en soms, ja soms, laat ik me doen, maar zeg nu zelf, wie zou daar nu kunnen aan weerstaan :)
 
Maar iedere keer toegeven, neen dat niet, anders moeten we binnenkort naar een kasteel verhuizen om alles een plaats te kunnen geven :)