Een rode Moiano jas
Met enige fierheid kan ik jullie mijn eerste zelfgemaakt zomerjasje voorstellen :)
Ik heb lang getwijfeld of ik dit moeilijk naaistuk wel in mijn eentje zou aankunnen, maar af en toe moet een mens eens risico's durven nemen. Grenzen verleggen noemen ze dat. Van het naaien van eenvoudige truien en t-shirts overschakelen naar het in elkaar zetten van een complete jas...
...een jas dat uit vele stukjes bestaat en je hele tafel in beslag neemt,
een mooie werkbeschrijving dat je helpt om je ritsenfobie te overwinnen,
en dan je dochter zien glunderen als ze eindelijk haar jasje aantrekt. Om die oogjes te zien blinken van blijdschap.
Het was het allemaal waard: de vele uren naaiwerk (-> alhoewel dit geen werk is maar eerder plezier 😄), de ritsenstress en dan het bang afwachten naar het resultaat. Het is nog niet helemaal perfect, maar kijk dit is mijn "goed genoeg" jaar en als ik mijn dochtertje zo blij zie, dan weet ik dat het goed is.
Ik heb lang getwijfeld of ik dit moeilijk naaistuk wel in mijn eentje zou aankunnen, maar af en toe moet een mens eens risico's durven nemen. Grenzen verleggen noemen ze dat. Van het naaien van eenvoudige truien en t-shirts overschakelen naar het in elkaar zetten van een complete jas...
...een jas dat uit vele stukjes bestaat en je hele tafel in beslag neemt,
een mooie werkbeschrijving dat je helpt om je ritsenfobie te overwinnen,
en dan je dochter zien glunderen als ze eindelijk haar jasje aantrekt. Om die oogjes te zien blinken van blijdschap.
Het was het allemaal waard: de vele uren naaiwerk (-> alhoewel dit geen werk is maar eerder plezier 😄), de ritsenstress en dan het bang afwachten naar het resultaat. Het is nog niet helemaal perfect, maar kijk dit is mijn "goed genoeg" jaar en als ik mijn dochtertje zo blij zie, dan weet ik dat het goed is.
Stofjes,
draad en rits: Creasis Ronse
Knopjes en touwtje: Veritas